Το μόνο που χρειάζεται είναι η επιλογή της σωστής τοποθεσίας, η ανακάλυψη των σωστών χρωμάτων, ανάλογα με την περίσταση, των τεχνητών δολωμάτων, και τέλος το σωστό παίξιμο του καλαμιού τροποποιόντας τις κινήσεις του ανάλογα με τις απαιτήσεις της τοποθεσίας, του βάθους των νερών, και των ρευμάτων της θάλασσας. Συνήθως επιλέγουμε να κάνουμε jigging στην θάλασσα λόγω του παράγοντα βάθους, καθώς είναι απαραίτητο προκειμένου να εφαρμόσουμε σωστά τις κινήσεις πάνω-κάτω του μολυβιού-τεχνητού δολώματος. Μην ξεχνάμε ότι ο αγγλικός όρος jigging αυτό ακριβώς σημαίνει , την κίνηση δηλαδή που κάνει το ψαράκι μας, με την βοήθεια του καλαμιού, το χοροπηδηχτό και ξαφνικό ανεβοκατέβασμα της πετονιάς.
Δύο είναι οι βασικές κατηγορίες τοποθεσιών για το jigging. Στην πρώτη κατηγορία συγκαταλέγονται, πάντα με κριτήριο το βάθος, περιοχές όπως απόκρημνες βραχώδεις ακτές, οι μπούκες λιμανιών, οι προβλήτες και γενικά προσβάσιμα από την ακτή βαθιά νερά, έχοντας πρωτίστως μελετήσει και σκανάρει τον βυθό. Στην δεύτερη κατηγορία μπορούμε να πούμε γενικά ότι περιλαμβάνονται οποιεσδήποτε τοποθεσίες μας ενδιαφέρουν, ΕΦΟΣΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΒΑΡΚΑ, καθώς το συγκεκριμένο μέσο μας δίνει την δυνατότητα να πάμε παντού, ή τέλος πάντων όπου πιστεύουμε ότι θα κάνουμε καλό ψάρεμα.
Αφού έχουμε καταλήξει στο μέρος όπου θα ψαρέψουμε πρέπει να είμαστε σωστά εφοδιασμένοι με τα κατάλληλα αλιευτικά εργαλεία, όπως το σωστό καλάμι με το απαραίτητο μήκος το οποίο μπορεί να είναι από 1,40m μέχρι το πολύ 2,30m στο περίπου και action που κυμαίνεται από 15 Lb έως και 50Lb. Τα περισσότερα καλάμια που κυκλοφορούν είναι δίσπαστα δηλαδή χωρίζονται σε δύο μέρη κατά την μεταφορά και αποθήκευση και είναι κατασκευασμένα κυρίως από ανθρακόνημα (Carbon) για να είναι ελαφριά και να μην κουράζουν στο ψάρεμα. Εδώ καλό είναι να αναφέρουμε ότι τα κριτήρια επιλογής του καλαμιού επιλέγονται από το σημείο που θα ψαρέψουμε, αν δηλαδή είναι η ακτή, ή το λιμάνι ή τέλος το σκάφος μας, καθώς είναι διαφορετικές οι ανάγκες μας και οι απαιτήσεις μας.
Τα ίδια περίπου κριτήρια καθορίζουν και την επιλογή του σωστού μηχανισμού. Γενικά θα επιλέξουμε έναν δυνατό μηχανισμό με καλής ποιότητας εσωτερικά μέρη, για παράδειγμα το υλικό των ρουλεμάν και του κεντρικού ρότορα-γραναζιού, να είναι ελαφρύ, γι΄αυτό συνήθως το αλουμίνιο και το ανθρακόνημα είναι μια καλή λύση. Η χωρητικότητα της μπομπίνας είναι ένα κρίσιμο σημείο, καθώς θέλουμε βαθιά μπομπίνα για πολλά μέτρα πετονιάς ή νήματος και επίσης προσέχουμε την σχέση περιστροφών όπου αν ψαρεύουμε από την ακτή θέλουμε περισσότερη ταχύτητα μαζέματος οπότε η σχέση 1:4,1 ή 1:5,1 είναι καλή, ενώ από την βάρκα απαιτούμε περισσότερη δύναμη.
Τα τεχνητά ψαράκια για το jigging, είναι πάρα πολλά, σε διάφορα χρώματα, σχέδια και βάρη, οπότε δεν αποφεύγουμε την συλλογή στο βαλιτσάκι μας. Κάποιες φορές ίσως χρειάζεται να δοκιμάσουμε περισσότερα από ένα για να δούμε ποιο δουλεύει την κάθε φορά. Κατασκευασμένα από μολύβι, σε διάφορα χρώματα και απίθανα σχέδια ανακαλύπτουμε τους πλάνους, τα inchiko και τα Kaboura.
Με άλλα λόγια η έννοια του jigging είναι πολύ απλή, κρατώντας το καλάμι αφήνουμε την πετονιά ή το νήμα μέχρι το ψαράκι να φτάσει στον βυθό. Τότε ανασηκώνουμε απότομα την μύτη του καλαμιού ώστε το ψαράκι ουσιαστικά να χορεύει πάνω-κάτω στον πάτο της θάλασσας. Κάνοντας αυτήν την κάθετη κίνηση της μύτης του καλαμιού προσέχουμε να την ανασηκώνουμε πολύ ψηλά ώστε να έχουμε περιθώριο όταν τσιμπήσει ένα ψάρι να μπορέσουμε να το αγκιστρώσουμε τραβώντας το καλάμι ψηλότερα. Όταν χαμηλώνουμε το δόλωμα αμολάμε το μηχανάκι και αντιστρόφως μαζεύουμε όταν ανασηκώνουμε το δόλωμα από τον βυθό.
Καλή διασκέδαση.